Emotieregulatie trainen

Het is inmiddels duidelijk dat er meerdere beperkingen kleven aan de MMPI-2, waaronder de leeftijd van het instrument (1989). Het alternatief is de MMPI-2 Restructured Form (MMPI-2-RF), de herziene versie van de MMPI-2. In dit artikel worden de geschiedenis, de ontwikkeling en de psychometrische eigenschappen van de MMPI-2-RF besproken. Ten slotte worden de MMPI-2 en MMPI-2-RF tegen elkaar afgezet.

Voor elk psychologisch meetinstrument rijst de vraag in hoeverre het instrument bruikbaar is bij klinische doelgroepen. Voor welke doelgroep is het instrument geschikt en welke problemen komt men tegen bij het afnemen van het instrument bij een persoon met een stoornis of beperking. Kan het instrument bij hen op gestandaardiseerde wijze afgenomen worden en wat zeggen de resultaten over een individu met een specifieke problematiek?

Door de coronacrisis zijn veel behandelingen ‘in de kamer’ omgezet naar beeldbelcontacten. Elke behandelaar heeft daarmee afgelopen jaar gewild of ongewild de stap naar E-health gemaakt. Maar niet iedereen werd daar even blij van. Psychologe Bryony Meijer-Kok verkent de mogelijkheden op het gebied van E-health en bekijkt hoe dit een bijdrage kan leveren aan de GGZ in het algemeen en de jeugdGGZ in het bijzonder.

Hoewel de DSM al jarenlang geldt als de gouden standaard voor het classificeren van psychische stoornissen, heeft het meerdere beperkingen. Een alternatief is het HiTOP model, een dimensioneel en wetenschappelijk onderbouwd model voor het beschrijven van psychopathologie en persoonlijkheid. In dit artikel wordt de kritiek op de huidige classificatiesystemen besproken en wordt het HiTOP model als alternatief geïntroduceerd.

Er zijn reeds meerdere neurologische en psychiatrische complicaties als gevolg van COVID-19 gerapporteerd. Een overzicht van de klinische en epidemiologische literatuur toont de hoge frequentie (15 tot 80% van de gevallen, afhankelijk van het onderzoek), de grote variabiliteit van deze complicaties en het feit dat ze soms ruim zes maanden na herstel van de ziekte nog aanhouden. Deze complicaties kunnen invloed hebben op het geheugen, taal, executieve functies en aandacht. Een overzicht van de literatuur en aanbevelingen voor klinisch onderzoek.

Veel dingen die het leven de moeite waard maken, vielen het afgelopen jaar weg. We bevonden ons midden in een pandemie met wereldwijde problemen en onzekerheid. Ook ons brein is vooral gericht op wat er niet goed gaat – dit wordt ook wel de negativity bias genoemd. Negatieve informatie krijgt eerder en meer aandacht dan positieve informatie. En, zoals Aristoteles al zei: ’Alles wat je aandacht geeft groeit.’ Hoe houden we toch een positieve focus?

Ik schrijf dit artikel tijdens de zesde week van zelf-isolatie als gevolg van de COVID-19-pandemie. Hoe onze sociale wereld eruitziet op het moment dat u dit leest, kan ik niet voorspellen. Echter, ik kan wel met enige zekerheid zeggen dat u nog precies weet hoe u zich voelde tijdens de eerste weken van de pandemie.

Een negatief zelfbeeld kan leiden tot serieus leed, zoals depressie of een angststoornis. Om beter te begrijpen waarom een negatief zelfbeeld zo hardnekkig kan zijn heeft dr. Geert-Jan Will samen met collega’s van University College Londen gevoelens van eigenwaarde zichtbaar gemaakt in de hersenen. Kunnen we daarmee meten hoe zelfverzekerd iemand écht is? En psychische problemen beter behandelen?